რენესანსი, იგივე აღორძინება XIV-XVI საუკუნეებში განვითარდა, რომელიც ფრანგულიდან ითარგმნება როგორც „მეორედ დაბადება“. იტალიაში დაიწყო და მოგვიანებით მთელ ევროპაში გავრცელდა. ამ ეპოქაში, ასევე, ინტერესია ანტიკური კულტურის მიმართ. ხშირად ამბობენ, რომ რენესანსის დაწყებით დაიწყო „თანამედროვე“ ეპოქა.

კლასიციზმი წარმოიშვა XVII საუკუნის საფრანგეთში. კლასიციზმის ჩამოყალიბებაში დიდი როლი თვითონ მონარქიის იდეოლოგიას უჭირავს. კლასიციზმმა დაჰყო ლიტერატურა მაღალ და დაბალ ჟანრებად. მაღალი ჟანრის მთავარი პერსონაჟები აუცილებლად უნდა ყოფილიყვნენ ღმერთები და მეფეები. დაბალ ჟანრად მოიაზრებოდა ზღაპარი,იგავ-არაკი,კომედია.

ბაროკო რენესანსის ეპოქის შემდეგ ჩამოყალიბდა და ნიშნავს გაზვიადებულ მოძრაობას. აღსანიშნავია, ისიც, რომ ესპანეთში ბაროკომ დიდ წარმატებას მიაღწია და დიდი როლი შეასრულა არა მხოლოდ ლიტერატურაში. ბაროკო მოჩვენებით სტილადაც არის აღიარებული და ასეთ ლიტერატურულ ნამუშევრებს, ძირითადად საფუძვლად უდევს სოციალური პრობლემები.

რომანტიზმი მე-18-19 საუკუნეში, საფრანგეთში ჩამოყალიბდა და შემდეგ მოიცვა მთელი ევროპა. რომანტიზმი ნიშნავს რეალურისა და იდეალურის არსებობის დაშვებას. ასეთი სამყაროს არსებობა რომანტიკოსისთვის სიხარულის სათავეც არის და და ტრაგიკულისაც. სიხარულის იმიტომ, რომ არსებობს ისეთი იდეალური სამყარო, როგორიც თვითონ მწერალს უნდა. ხოლო, ტრაგიკულის იმიტომ, რომ ასეთი სამყარო რეალურად არ არებობს და მიუწვდომელია. ასეთი არარსებული სამყარო იწვევს სევდა-ნაღველს.

რეალიზმი XIX საუკუნებიის საფრანგეთში ჩაისახა. იგი შეულამაზებლად აღწერდა რეალობას. რეალიზმის მთავარი ნიშანია მდგომარეობის გაანალიზება. რეალიზმის მთავარი არსი არის გარემოზე და მდგომარეობაზე დაკვირვება, ყველაფრის შეულამაზებლად ჩვენება და სურვილი,მანკიერი მხარეების აღმოფხვრისა. რეალისტები ძირითადად ეყრდნობოდნენ და ყურადღებას აქცევდნენ რეალურ ფაქტებს და მეცნიერულ ფაქტებს.

მოდერნიზმი ჩაისახა დასავლეთ ევროპაში. ვითარდებოდა იტალიაში, საფრანგეთში და ესპანეთში. მოდერნიზმი ძირითადად ნიშნავს ყველაფრის ძირფესვიანად შეცვლას,პროგრესულ ხელოვნებას. მოდერნისტული და პოსტმოდერნისტული ლიტერატურა მეოცე საუკუნეში აღწევს მნიშვნელოვან სიმაღლეებს.

ეგზისტენციალიზმი XIX-XX საუკუნეებიდან იღებს სათავეს, ეგზისტენციალიზმი ნიშნავს არსებობის ფილოსოფიას, მთავარი აზრია ადამიანის არსებობის ფილოსოფია. ადამიანი თვითონ განსაზღვრავს თავის ცხოვრებას და მნიშვნელობას.